Pear Bergamot: περιγραφή της ποικιλίας, είναι πραγματικά εσπεριδοειδή

Ίσως κάθε έμπειρος κηπουρός, αν δεν έχει δει την ποικιλία αχλαδιών περγαμόντου, τότε τουλάχιστον το άκουσε. Πράγματι, η ποικιλία είναι πολύ επιτυχημένη, και ως εκ τούτου σε ζήτηση σε όλο τον κόσμο. Και η Ρωσία δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εξαίρεση. Επομένως, θα είναι πολύ χρήσιμο να μάθετε περισσότερα για αυτόν.

Το περγαμόντο είναι αχλάδι ή εσπεριδοειδή

Δημοφιλής ποικιλία σε όλο τον κόσμο

Πριν μιλήσετε για την ποικιλία, αξίζει να μάθετε - τι είναι περγαμόντο: εσπεριδοειδή, αχλάδι ή ακόμη και ένα βότανο; Στην πραγματικότητα, και οι τρεις επιλογές είναι σωστές. Υπάρχει ένα τέτοιο βότανο (το τσάι παρασκευάζεται από αυτό), ένα φυτό της οικογένειας εσπεριδοειδών, αόριστα παρόμοιο με το λεμόνι (στην πραγματικότητα, το πλήρες όνομα είναι πορτοκαλί-περγαμόντο) και, φυσικά, μια ποικιλία αχλαδιών, ποικιλίες των οποίων καλλιεργούνται σε πολλούς κήπους.

Pear Bergamot: περιγραφή και χαρακτηριστικά της ποικιλίας

Πρώτα απ 'όλα, αξίζει να μάθετε περισσότερα για την ποικιλία και τα χαρακτηριστικά της, προκειμένου να αποφασίσετε αν είναι κατάλληλη για έναν συγκεκριμένο κηπουρό.

Ύψος δέντρου

Πρέπει να σημειωθεί αμέσως ότι το περγαμόντο είναι ένα ψηλό αχλάδι, και ως εκ τούτου χρειάζεται τακτικό κλάδεμα. Διαφορετικά, τα κλαδιά θα σπάσουν από τα φρούτα ακόμα και με ελαφρύ άνεμο και δεν θα είναι εύκολο να φτάσετε σε αυτά.

Μεγέθη φρούτων

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν πολλές ποικιλίες περγαμόντου και κάθε φρούτο έχει ένα συγκεκριμένο μέγεθος - το μέσο βάρος είναι περίπου 120-160 γραμμάρια.

Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό τους, το οποίο σας επιτρέπει να συνδυάσετε διάφορες ποικιλίες σε μια ποικιλία, είναι το σχήμα - όλα έχουν ελαφρώς επίπεδο επίπεδο. Το χρώμα μπορεί να είναι διαφορετικό - από πρασινωπό-κίτρινο έως κίτρινο-κόκκινο.

Pear Bergamot: ποικιλίες ποικιλιών

Φυσικά, κάθε κηπουρός που αποφασίζει να καλλιεργήσει αυτήν την πολύτιμη σοδειά στον ιστότοπό του θα είναι χρήσιμο να μάθει για ορισμένες από τις ποικιλίες προκειμένου να επιλέξει την καταλληλότερη επιλογή.

• Το Volzhsky - αυτή η ποικιλία χαρακτηρίζεται από σημαντική ποιότητα διατήρησης των φρούτων - πάνω από ένα μήνα. Η ανθοφορία αρχίζει στα τέλη Μαΐου και συγκομίζεται στις αρχές έως τα μέσα Σεπτεμβρίου. Το μεγαλύτερο μέρος του δέρματος είναι πράσινο, αλλά οι πλευρές μπορεί να είναι κατακόκκινες.
• Το Muscat είναι μια από τις μεγαλύτερες ποικιλίες με ύψος έως 8 μέτρα και πλάτος κορώνας έως και 12. Ταυτόχρονα, τα φρούτα είναι μικρά - έως 100 γραμμάρια. Ανθίζει νωρίς, οπότε η συγκομιδή αρχίζει στα τέλη Ιουλίου. Από έναν ενήλικο, δυνατό δέντρο, μπορούν να συλλεχθούν έως 300 κιλά φρούτων.
• Φθινόπωρο - τα δέντρα έχουν πυραμιδική κορώνα. Ανθίζουν στα τέλη Μαΐου, ωριμάζουν στα μέσα Σεπτεμβρίου. Με υψηλή απόδοση και εξαιρετική γεύση, αυτή η ποικιλία αποθηκεύεται, δυστυχώς, για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Επιπλέον, χρειάζεται άλλα επικονιαστικά δέντρα για να τον βοηθήσει.
• Moskovsky - μεταξύ άλλων ποικιλιών, διακρίνονται από φύλλα που έχουν οδοντωτές άκρες στα άκρα. Τα φρούτα είναι στρογγυλά, κιτρινωπά-πράσινα, με πυκνό, ζουμερό πολτό. Αλλά αποθηκεύονται για πολύ μικρό χρονικό διάστημα - όχι περισσότερο από ένα μισοφέγγαρο.
• Στη μνήμη του Prince Trubetskoy - μια ποικιλία με πολύ μεγάλα φρούτα - έως 190 γραμμάρια. Το χρώμα είναι κίτρινο-πράσινο. Ο πολτός είναι ζουμερός, έχει μέση πυκνότητα. Υπό τις σωστές συνθήκες, μπορούν να αποθηκευτούν για έως και έξι μήνες, για τους οποίους έχουν μεγάλη αξία.
• Bergamot Novik - μια ποικιλία που εκτρέφεται προσωπικά από τον Michurin, φτάνει σε ύψος 15 μέτρων. Ανθίζει τον Μάιο, μεσαίου μεγέθους φρούτα. Δεν αποθηκεύεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά οι αποδόσεις είναι υψηλές, καθώς και η αντοχή του φυτού στον παγετό.
• Το Bergamot του Dagestan είναι ένα σχετικά νέο υβρίδιο με υψηλή αντοχή στον παγετό. Τα φύλλα είναι βαθύ πράσινο, οβάλ και λεία. Μεγάλα φρούτα με έντονη ξινή γεύση.
• Rossoshansky - αυτή η ποικιλία χαρακτηρίζεται από μια αντίστροφη πυραμιδική κορώνα. Η απόδοση είναι χαμηλή και το μέγεθος των φρούτων είναι μικρό. Αλλά η γεύση είναι εξαιρετική - ο πολτός είναι χαλαρός, ζουμερός και γλυκός. Επιπλέον, η ποικιλία σχεδόν δεν είναι ευαίσθητη σε ασθένειες.

Όπως μπορούσε να δει ο αναγνώστης, το Bergamot είναι ένα αρκετά διαφορετικό αχλάδι. Και μεταξύ των ποικιλιών, ο καθένας θα επιλέξει το σωστό για αυτόν.

Προσγείωση

Ντομάτα ή ντομάτα ampelny - ποικιλίες, περιγραφή και χαρακτηριστικά

Να μην συγχέεται με το περγαμόντο εσπεριδοειδών

Πρώτα απ 'όλα, ανοίγεται μια τρύπα - βάθους περίπου 50-55 cm και τουλάχιστον 80 σε διάμετρο. Είναι γεμάτη με κατάλληλο υπόστρωμα - συνήθως αναμιγνύονται τύρφη, χούμο και τέφρα. Σε φτωχά εδάφη, μπορείτε επίσης να προσθέσετε λίγο υπερφωσφορικό.

Ένα δενδρύλλιο κατεβαίνει στην προετοιμασμένη τρύπα - είναι σημαντικό να ισιώσετε προσεκτικά τις ρίζες. Μετά από αυτό, οι ρίζες καλύπτονται με γη, η οποία είναι ελαφρώς γεμάτη. Μένει μόνο να σκάβεται σε ένα γόμφο δίπλα του έτσι ώστε το αχλάδι να μεγαλώνει ομοιόμορφα και να μην γέρνει από τον δυνατό άνεμο.

Πότισμα και σίτιση

Σε γενικές γραμμές, η ποικιλία αντιστέκεται τέλεια στην ξηρασία. Χρειάζεται ιδιαίτερα πότισμα μόνο τα πρώτα χρόνια μετά τη φύτευση. Εάν δεν υπάρχει βροχή, τότε το πότισμα πρέπει να γίνεται τουλάχιστον μία φορά κάθε 3-4 εβδομάδες, ξοδεύοντας 20-30 λίτρα νερού για κάθε σπορόφυτο. Είναι σημαντικό το έδαφος να κορεστεί σε μεγάλο βάθος, διαφορετικά οι ρίζες δεν θα έχουν αρκετή υγρασία.

Την άνοιξη, πραγματοποιείται λίπανση με λιπάσματα αζώτου. Κατά τη φθινοπωρινή περίοδο, προτιμάται τα συμπληρώματα φωσφόρου. Και λίγο πριν την ανθοφορία, λιπάσματα ποτάσας εισάγονται στο έδαφος για να αυξήσουν τις αποδόσεις.

Κλάδεμα κανόνων

Υπάρχουν επίσης επιμήκη φρούτα

Το κλάδεμα πραγματοποιείται την άνοιξη, όταν η θερμοκρασία του αέρα έχει αυξηθεί στους +5 βαθμούς, αλλά οι μπουμπούκια δεν έχουν αρχίσει να διογκώνονται. Είναι σημαντικό να σχηματίσετε ένα όμορφο στέμμα εδώ - δεν πρέπει να είναι πολύ χαλαρό.

Επομένως, τα εξωτερικά κλαδιά είναι κομμένα και αυτά που μπαίνουν προς τα μέσα κόβονται εντελώς. Ως αποτέλεσμα, η κορώνα πρέπει να έχει κοίλο σχήμα.

Συγκομιδή

Οι περισσότερες ποικιλίες συγκομίζονται τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να μην υποστούν βλάβη - τέτοια αρχίζουν να σαπίζουν γρήγορα, μολύνοντας τα φρούτα που βρίσκονται πλησιέστερα σε αυτά.

Οι περίοδοι αποθήκευσης ποικίλλουν σημαντικά - από μια εβδομάδα έως έξι μήνες. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να δημιουργήσετε βέλτιστες συνθήκες - θερμοκρασία περίπου + 2 ... + 5 μοίρες με αρκετά υψηλή υγρασία.

Ασθένειες και παράσιτα

Οι πιο συχνές ασθένειες είναι το ωίδιο και η ψώρα. Το πρώτο μπορεί να καταπολεμηθεί με ψεκασμό των φύλλων με διάλυμα κολλοειδούς θείου. Το πρόβλημα της ψώρα μπορεί να επιλυθεί με υγρό Bordeaux, καθώς και με αδύναμο διάλυμα ουρίας. Τόσο το ίδιο το δέντρο όσο και το έδαφος κάτω από ολόκληρη την περιοχή της κορώνας υποβάλλονται σε επεξεργασία.

Το πιο κοινό παράσιτο είναι οι αφίδες. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί χρησιμοποιώντας κατάλληλα εντομοκτόνα. Το κύριο πράγμα είναι να το κάνετε εγκαίρως και τουλάχιστον λίγες ημέρες πριν από το σχηματισμό φρούτων.

Η ψώρα πρέπει να καταπολεμηθεί σκληρά

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Γενικά, κάθε ποικιλία έχει ορισμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα - συχνά εντελώς αντίθετα. Εάν λάβουμε τους μέσους δείκτες, τότε τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν:

• καλή απόδοση,
• ευκολία φροντίδας,
• ανοχή στην ξηρασία,
• εξαιρετική γεύση.

Δυστυχώς, η ποικιλία δεν είναι πλήρης χωρίς κάποια μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, ορισμένες ποικιλίες έχουν μικρή διάρκεια ζωής.

Αυτό ολοκληρώνει το άρθρο. Αφού το μελετήσει, κάθε κηπουρός θα αποφασίσει εύκολα αν το αχλάδι κίτρο είναι κατάλληλο για καλλιέργεια στον ιστότοπό του ή αν είναι καλύτερο να διαλέξετε άλλη επιλογή.