Pedilanthus: Μέθοδοι φροντίδας στο σπίτι και αναπαραγωγής

Πολλοί λάτρεις των λουλουδιών εκτιμούν τα φυτά σε γλάστρες με όμορφα ανθισμένα ή καταπληκτικά λουλούδια και φύλλα, αλλά υπάρχουν επίσης γνώστες εξωτικών δειγμάτων. Και το πιο ασυνήθιστο, φυσικά, είναι ο πετάνθος, ένα άνθος που θα προσελκύσει την προσοχή όλων. Το φυτό ονομάζεται επίσης «ραχοκοκαλιά του διαβόλου».

Πώς μοιάζει ένας πετάνθος;

Το λουλούδι pedilanthus ανήκει στην οικογένεια Euphorbia. Συνήθως αυτοί είναι πυκνοί διακλαδισμένοι θάμνοι που αναπτύσσονται κυρίως στο φυσικό περιβάλλον της Κεντρικής, Βόρειας και Νότιας Αμερικής. Το ασυνήθιστο σχήμα του λουλουδιού με τη μορφή παπουτσιών είναι μια χαρακτηριστική διαφορά μεταξύ του pedilanthus και άλλων φυτών, γι 'αυτό έχουν γίνει τόσο δημοφιλείς στους ερασιτέχνες καλλιεργητές λουλουδιών.

Ανθίζοντας πετάλιαθος

Το ύψος των θάμνων συχνά φτάνει τα δύο μέτρα. Οι βλαστοί είναι σαρκώδες, ελαφρώς ζιγκ-ζαγκ. Μικρά, επιμήκη, ελαφρώς τσαλακωμένα φύλλα, ανάλογα με το είδος, μπορεί να έχουν διαφορετικό χρώμα (πλούσιο πράσινο ή πρασινωπό με ελαφρύ περίγραμμα), ακόμη και να μοιάζουν λίγο σαν τεχνητά. Ο εσωτερικός άνθος λουλουδιών παράγει λουλούδια σε σχήμα ομπρέλας με έντονο ροζ χρώμα.

Κοινές ποικιλίες

Ανθοπωλεία σήμερα μετρούν 15 ποικιλίες πενάνθου Οι εκπρόσωποί του μπορούν να έχουν διαφορετική δομή και χρώμα λουλουδιών. Παρακάτω είναι τα πιο δημοφιλή είδη που καλλιεργούνται από Ρώσους καλλιεργητές λουλουδιών.

• Μεγάλο καρποφόρο πετάλιθος - εσωτερικό λουλούδι με σαρκώδη στελέχη. Η γκρι-πράσινη χυμώδης ανάπτυξη μπορεί να αποθηκεύσει νερό. Σχεδόν ατροφικές πλάκες φύλλων μοιάζουν με μικρές στρογγυλεμένες κλίμακες. Στην κορυφή των διεργασιών σχηματίζονται κόκκινα λουλούδια με γυαλιστερά πέταλα.
• Το Pedilanthus είναι τιτιμαλοειδές. Ένα μη ιδιότροπο φυτό εσωτερικού χώρου είναι ένας διακλαδισμένος θάμνος που καλύπτεται με ωοειδή φύλλα. Το μήκος του φύλλου φτάνει τα 10 εκ. Και το πλάτος είναι 5 εκ. Είναι βαμμένα σε αποχρώσεις πράσινου, ροζ, λευκού ή γαλακτώδους κρέμας. Το χρώμα του ίδιου είδους εξαρτάται άμεσα από την ποσότητα φωτός στο δωμάτιο και από άλλες συνθήκες διαβίωσης. Με την εμφάνιση νεαρών βλαστών και φυλλώματος, το στέλεχος είναι ελαφρώς κυρτό και παίρνει ένα ελαφρώς βαθμιδωτό σχήμα. Μικρές ταξιανθίες 5-7 μπουμπουκιών εμφανίζονται στις κορυφές των κλαδιών. Το Pedilanthus titimaloid, φροντίδα στο σπίτι για το οποίο είναι εύκολη και απλή, παράγει κόκκινα ή πορτοκαλί λουλούδια. Το μέγιστο ύψος του δακτυλίου είναι 2 μ. Πολύ λίγοι σχηματίζονται πλευρικοί βλαστοί.

Τιτιμαλοειδές Pedilanthus

• Pedilanthus Finka. Ο πρώτος απόγονος από τις υγρές τροπικές περιοχές με τη μορφή ενός μικρού δέντρου έχει ένα όμορφο στέμμα. Λόγω της ενδιαφέρουσας εμφάνισής του, αυτή η ποικιλία παχύφυτων λατρεύεται από πολλούς καλλιεργητές. Τα μικρά φύλλα σε σχήμα οβάλ έχουν γυαλιστερή επιφάνεια και πλούσιο πράσινο χρώμα. Αναπτύσσονται μεγαλύτερα στο πάνω μέρος του φυτού, ενώ το γυμνό στέλεχος αποκτά σχήμα ζιγκ-ζαγκ. Για να μεγαλώσετε ένα λουλούδι, θα χρειαστείτε ένα ελαφρύ υπόστρωμα, το οποίο εξασφαλίζει ελεύθερη πρόσβαση αέρα στο ριζικό σύστημα.
• Pedilanthus koalkomanensky. Ένα ανθισμένο χυμώδες φυτό ξεχωρίζει για την εμφάνισή του από άλλες ποικιλίες. Οι βλαστοί του είναι σχεδόν γυμνοί και αναπτύσσονται μόνο σε ομάδες. Εξαιτίας αυτού, σχηματίζεται ένας πυκνός θάμνος. Τα φύλλα του φυτού είναι πολύ μικρά και πρακτικά αόρατα.Αυτό το χυμώδες φυτό απορροφά και αποθηκεύει καλά την υγρασία. Ακόμα και σε ξηρά κλίματα, το koalkomanensky pedilanthus θα αισθανθεί καλά. Στη φάση της ανθοφορίας, το παχύφυτο έχει έντονα ροζ ή κόκκινα ταξιανθίες-παπούτσια. Ανθίζουν μόνο στις κορυφές των βλαστών.
• Pedilanthus spur. Το αιώνια πράσινο γίγαντα spurge θεωρείται το ψηλότερο δέντρο σε σχήμα φυτού μεταξύ όλων των ειδών pedilanthus. Το ύψος του μπορεί να φτάσει τα τρία μέτρα. Τα φύλλα έχουν γυαλιστερή επιφάνεια και βαθύ πράσινο χρώμα. Στα βλαστάρια ενός παχύφυτου σε πλούσιο πράσινο χρώμα, σχηματίζονται ελαφρώς κυματιστά, επιμήκη φύλλα. Παρόλο που αυτή η ποικιλία φυτών θεωρείται αειθαλής, υπό την επήρεια χαμηλών θερμοκρασιών και με έλλειψη υγρασίας, μπορεί να ρίξει φύλλωμα.

Pedilanthus Finca

Χαρακτηριστικά της φροντίδας στο σπίτι

Η φροντίδα των φυτών στο σπίτι δεν απαιτεί πολύ χρόνο και δεξιότητες στην ανθοκομία.

Pedilanthus φροντίδα

Θερμοκρασία και φωτισμός

Για να αναπτυχθεί κανονικά ο pedilanthus, η φροντίδα στο σπίτι πρέπει να βασίζεται στην παροχή κατάλληλου φωτισμού. Είναι απαραίτητο να προστατέψετε το λουλούδι από το άμεσο ηλιακό φως. Διαφορετικά, θα πρέπει να υπάρχει όσο το δυνατόν περισσότερο φως όλο το χρόνο.

Όπως τα περισσότερα τροπικά λουλούδια, ο Pedilanthus λατρεύει τη ζεστασιά. Την άνοιξη και τη θερινή περίοδο, τη στιγμή της ανάπτυξης των βλαστών και των φύλλων, είναι προτιμότερο να διατηρείται η θερμοκρασία του αέρα από 23 ° C έως 26 ° C. Το χειμώνα, είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν αδρανείς συνθήκες με μείωση της θερμοκρασίας στους 15-17 ° C. Αυτή είναι μια σημαντική προϋπόθεση για την περαιτέρω απελευθέρωση των λουλουδιών.

Πότισμα

Το φυτό εσωτερικού χώρου πρέπει να ποτίζεται με μεγάλη προσοχή. Η έλλειψη υγρασίας επηρεάζει άμεσα την άνθηση, ή μάλλον, την απουσία της και η υπερβολική πότισμα μπορεί να προκαλέσει σήψη και πτώση της μάζας των φύλλων. Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, το πότισμα πρέπει να γίνεται τακτικά, αποφεύγοντας τη στιγμή που το έδαφος στεγνώνει ή πλημμυρίζει εντελώς. Νερό πιο συχνά το καλοκαίρι. Το έδαφος πρέπει να είναι πάντα υγρό, αλλά δεν ανέχεται καθίζηση. Το χειμώνα, το πότισμα μειώνεται. Εάν τα φύλλα πέσουν από τον πετάλιαθο, τι πρέπει να κάνετε είναι να ποτίζετε το εσωτερικό λουλούδι πιο προσεκτικά. Το φυτό μπορεί να αρχίσει να ρίχνει φύλλα για να διατηρήσει την υγρασία στους μίσχους.

Υγρασία

Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του φυτού εσωτερικού χώρου θεωρούνται εύκολο να περιποιηθούν και η ανεπιτήδευτη υγρασία του ατμοσφαιρικού αέρα. Ο Pedilanthus αισθάνεται καλά στα στεγνά δωμάτια.

Εναυσμα

Όπως γνωρίζετε, η κύρια προϋπόθεση για καλή ανάπτυξη και ανάπτυξη οποιουδήποτε φυτού είναι το μείγμα εδάφους. Το Titimaloid pedilanthus δεν αποτελεί εξαίρεση, αν και δεν είναι ένα ιδιότροπο φυτό, αλλά είναι καλύτερο να επιλέξετε ένα χαλαρό και καταναλώνει υγρασία έδαφος. Η σύνθεση μπορεί να ποικίλει, αλλά η περίσσεια του χούμου αποθαρρύνεται. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χώμα κήπου με το ένα τρίτο της άμμου. Ιδανικό για λουλούδια εσωτερικού χώρου είναι έτοιμο χυμώδες έδαφος, το οποίο μπορεί να αγοραστεί στο κατάστημα, αλλά ταυτόχρονα προσθέτει άμμο σε αυτό. Για να σχηματιστεί σωστά ένα λουλούδι, το έδαφος πρέπει να είναι ελαφρύ και ευάερο.

Λίπασμα επιφάνειας

Συνιστάται στους ανθοπωλεία να τροφοδοτούν λίπανση την περίοδο της άνοιξης και / ή του φθινοπώρου μία φορά το μήνα. Γι 'αυτό, χρησιμοποιούνται λιπάσματα για πεντανόρθους με χαμηλή περιεκτικότητα σε άζωτο. Εάν υπάρχει πολύ άζωτο στο μείγμα εδάφους, τότε το ριζικό σύστημα, οι μίσχοι και ακόμη και η μάζα των φύλλων αρχίζει να σαπίζει.

Πότε και πώς ανθίζει

Μόνο που ανθίζει ο pedilanthus, η φροντίδα του οποίου ήταν σωστή.Στην εσωτερική καλλιέργεια, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο pedilanthus ανθίζει τον Νοέμβριο - Δεκέμβριο, απολαμβάνοντας τις θεαματικές ταξιανθίες, τα παπούτσια. Όταν τα λουλούδια μαραίνονται, κόψτε τα με αιχμηρό ψαλίδι.

Χρώμα Pedilanthus

Γιατί δεν ανθίζει

Για να καταλάβετε γιατί ένα φυτό δεν απελευθερώνει άνθη, είναι σημαντικό να αναλύσετε όλους τους αρνητικούς παράγοντες που επηρεάζουν αυτήν τη διαδικασία:

• βλάβη στο φυτό από παράσιτα
• μυκητιακές ασθένειες
• υποθερμία;
• περίσσεια αζώτου
• ξηρός αέρας.

Κλάδεμα και αναφύτευση

Ένα εσωτερικό λουλούδι απαιτεί μεταμοσχεύσεις καθώς τα κενά της γλάστρας γεμίζουν με ρίζες. Αυτό δεν συμβαίνει τόσο συχνά, επειδή το ριζικό σύστημα του πετάλου αναπτύσσεται πολύ αργά, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για μεταμόσχευση. Επιπλέον, οι ρίζες τοποθετούνται συμπαγείς.

Μεταμόσχευση λουλουδιών

Η διάμετρος του δοχείου μεταμόσχευσης πρέπει να είναι περίπου ίση με το ύψος του. Στο κάτω μέρος του δοχείου, πρέπει να τοποθετηθεί ένα στρώμα διογκωμένου πηλού. Εάν αγνοήσετε το στρώμα αποστράγγισης, τότε πιθανότατα μέρη του φυτού θα αρχίσουν να σαπίζουν γρήγορα. Αυτό συμβαίνει επειδή το λουλούδι είναι ευαίσθητο στη στασιμότητα του δοχείου νερού.

Για να αυξηθεί η διακλάδωση, ένα νεαρό φυτό πρέπει να κλαδεύεται συστηματικά. Αν θέλετε να καλλιεργήσετε ένα όμορφο διακοσμητικό φυτό, πρέπει να κάνετε συνεχώς απαλό κλάδεμα ειδωλολατρώνων την άνοιξη και να διατηρείτε την γλάστρα σε ένα στεγνό και καλά αεριζόμενο δωμάτιο. Η συνεχής αφαίρεση των βλαστών είναι απαραίτητη για να δώσει στον θάμνο μια ελκυστική εμφάνιση, λόγω της οποίας θα παρατηρηθεί ενεργή διακλάδωση.

Μέθοδοι αναπαραγωγής

Μπορεί να αναπαραχθεί καλά με σπόρους και μοσχεύματα. Η πρώτη επιλογή συνήθως δεν φέρνει αποτελέσματα σε σύγκριση με μοσχεύματα. Λεπτομερέστερα παρακάτω, πώς μπορείτε να διαδώσετε το pedilanthus με μοσχεύματα.

Φυτρωτικοί σπόροι

Στη φύση του pedilanthus, η αναπαραγωγή γίνεται από σπόρους και φυτικά. Οι σπόροι είναι ωοειδείς και μήκους έως 8 mm σχηματίζονται μόνο μετά την επικονίαση των κόκκινων ή φωτεινών ροζ λουλουδιών. Όταν είναι ώριμα, το λοβό του λουλουδιού εκρήγνυται, διασκορπίζοντας τους σπόρους στη γύρω περιοχή.

Διάδοση λουλουδιών

Στο σπίτι, η ανεξάρτητη αναπαραγωγή του pedilanthus από σπόρους πρακτικά δεν εφαρμόζεται λόγω της υψηλής τοξικότητάς τους, της δυσκολίας επικονίασης των λουλουδιών και της διάρκειας της διαδικασίας βλάστησης.

Ρίζα μοσχεύματα

Είναι απαραίτητο να κόψετε ένα εσωτερικό λουλούδι την άνοιξη και το καλοκαίρι. Είναι σημαντικό να τσιμπήσετε τμήματα του φυτού, του οποίου το μήκος δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 8-10 εκ. Αρχικά, τα μοσχεύματα τοποθετούνται σε νερό για μια ημέρα, όπου μπορείτε επίσης να προσθέσετε μέλι (1 κουταλάκι του γλυκού ανά 1 λίτρο νερό). Πριν από τη φύτευση των μοσχευμάτων στο δοχείο, είναι απαραίτητο να τα στεγνώσετε για αρκετές ημέρες. Η ριζοβολία πραγματοποιείται σε σχεδόν ξηρή άμμο ή περλίτη. Είναι καλύτερο να μην καλύπτετε το δοχείο μοσχευμάτων με πλαστικό ή άλλο υλικό για να αποφύγετε τη σήψη τμημάτων του φυτού. Για να αναπτυχθεί ένας νέος στόχος, η διάδοση με μοσχεύματα είναι ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό.

Πιθανές ασθένειες

Εκτός από το γεγονός ότι το φυτό μπορεί να σκουραίνει ή να πέφτει από τα φύλλα, όλα τα είδη παρασίτων εντόμων μπορούν να προσβάλουν ένα εσωτερικό λουλούδι:

• αφίδες (μικροσκοπικά πρασινωπά έντομα που καταλήγουν σε νεαρά φύλλα, ως αποτέλεσμα των οποίων η ανάπτυξή τους σταματά και πεθαίνει).
• ακάρεα αράχνης (τα φύλλα του λουλουδιού αρχίζουν να κιτρινίζουν και ένα λευκό ιστό αράχνης εμφανίζεται στο πίσω μέρος).
• λευκή μύγα (τα φύλλα γίνονται κίτρινα και αρχίζουν να κολλάνε, τα λευκά γλάστρες καθίστανται πάνω τους).

Φύλλα που πέφτουν

Ένα κοινό πρόβλημα είναι ότι το pedilanthus διαφοροποιείται και άλλα είδη αυτού του φυτού αρχίζουν να χάνουν τη μάζα των φύλλων. Ο κύριος λόγος είναι η ακατάλληλη φροντίδα των λουλουδιών - πολύ συχνή ή σπάνια άρδευση του εδάφους, καυτός ήλιος.Είναι απαραίτητο να βρούμε την αιτία της νόσου και να την εξαλείψουμε.

Τα φύλλα γίνονται ροζ

Συχνές ασθένειες του πεντάλλου είναι μυκητιακές ασθένειες, καθώς και σήψη των ριζών Τα πρώτα συμπτώματα είναι η εμφάνιση σκούρων ροζ κηλίδων στα φύλλα και η σκουρόχρωση των μίσχων. Εάν προκύψουν τέτοια σημάδια, αμέσως πρέπει να αλλάξετε το μείγμα γλάστρου και να ξεπλύνετε καλά το ριζικό σύστημα με ζεστό νερό και να το αντιμετωπίσετε με ειδικά αντισηπτικά.

Φυτικές ασθένειες

Εάν το χειμώνα παρατηρηθεί ότι το στέλεχος του pedilanthus έχει αρχίσει να αναπτύσσεται γρήγορα, αυτό σημαίνει ότι το φυτό είναι πολύ ζεστό και σκοτεινό. Εάν η φάση ανθοφορίας δεν εμφανιστεί ταυτόχρονα, αυτό υποδηλώνει ότι δημιουργήθηκαν λανθασμένες συνθήκες κατά τη διάρκεια της αδρανοποιημένης περιόδου. Οι άκρες των ξηρών καφέ φύλλων αποτελούν σήμα χαμηλής υγρασίας του αέρα και πολύ ελαφριές είναι ένα σήμα ανεπαρκούς φωτισμού.

Το εσωτερικό λουλούδι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται στην ιατρική ως αντιμικροβιακός παράγοντας. Ωστόσο, εάν αποφασιστεί να φροντίσετε το λουλούδι, τότε θα πρέπει να είστε προσεκτικοί. Ο χυμός του φυτού είναι τοξικός και αφήνει μικρά εγκαύματα σε επαφή με το εκτεθειμένο δέρμα. Διαφορετικά, δεν θα υπάρξουν προβλήματα με τον pidelanthus.