Μονόνημα και πριόνια με μικρά φύλλα, άλλοι τύποι - φροντίδα στο σπίτι
Περιεχόμενο:
Το Pilea είναι ένα φυλλοβόλο πολυετές φυτό που ανήκει στην οικογένεια Nettle. Εκτιμάται ιδιαίτερα από τους καλλιεργητές λουλουδιών για την ποικιλία των ειδών, την ανεπιτήδευτη και ελκυστική εμφάνιση. Ανάλογα με το είδος, το φυτό μπορεί να είναι θάμνος, θαμνώδης ή γρασίδι. Εάν η φροντίδα με μικρά φύλλα στο σπίτι βρίσκεται στο επίπεδο του πριονιού, θα ανταποκριθεί με ταχεία ανάπτυξη και αφθονία λουλουδιών.
Πριόνι Monofilament
Το μονόνημα πριόνι (ή ιαπωνικό δολάριο) είναι ένα από τα πιο δημοφιλή είδη αυτού του φυτού. Στο φυσικό του περιβάλλον, το λουλούδι μεγαλώνει στα τροπικά δάση της Νότιας Αμερικής, το οποίο εξηγεί πλήρως τις ιδιαιτερότητες της φροντίδας. Ένα τέτοιο πριόνι απαιτεί σκίαση και πολλή υγρασία.
Μονόινα λουλούδια Pilea
Αυτό το πολυετές φυτό ανήκει στο κάλυμμα του εδάφους. Μπορείτε να το αναγνωρίσετε από τα ερπυστικά στελέχη στα οποία υπάρχουν στρογγυλεμένα φύλλα με μικρούς μίσχους. Το λουλούδι πήρε το όνομά του για την οπτική ομοιότητα των φύλλων με τα νομίσματα. Η διάμετρος τους μπορεί να ποικίλει και να φτάσει το 1 εκ. Το πάνω μέρος των φύλλων είναι χρωματισμένο ανοιχτό πράσινο και το κάτω μέρος είναι μοβ-κόκκινο.
Μικρόφυλλο πριόνι
Ένα άλλο φυτό με στριμμένα κλαδιά είναι τα μικρά φύλλα. Ένας μεγάλος αριθμός μικρών φύλλων βρίσκεται σε χυμώδεις, πολύ διακλαδισμένους βλαστούς. Τα μεγέθη τους συνήθως φτάνουν τα 0,3-0,5 cm.
Τα ωοειδή φύλλα είναι ανοιχτό πράσινο και έχουν ελαφριά διόγκωση. Η επιφάνειά τους είναι λεία και γυαλιστερή, γεγονός που καθιστά τον ανοιχτό θάμνο ακόμα πιο ελκυστικό.
Πυλαία
Σερνμένος πριόνι
Αυτό είναι ένα φυτό εσωτερικού χώρου. Διαφέρει σε μια θαμνώδη δομή, αλλά σπάνια υπερβαίνει τα 25 εκατοστά σε ύψος. Τα χυμώδη στελέχη του λουλουδιού είναι βαμμένα σε σκούρο μοβ χρώμα. Τα φύλλα του εσωτερικού λουλουδιού pilea είναι αντίθετα. Χαρακτηρίζονται από ένα επιμήκη σχήμα και μπορεί να φτάσει σε μήκος 2,5 εκ. Η άκρη του φύλλου έχει άνιση κυματιστή μορφή.
Όσον αφορά το χρώμα των φύλλων του πριονιού, είναι κάπως διαφορετικό από το χρώμα του είδους που είχε προηγουμένως ονομαστεί. Η άνω επιφάνεια του φύλλου έχει χρώμα σκούρο πράσινο καφέ με ελαφρά χαλκό γυαλάδα. Τα φύλλα είναι εντελώς μοβ από κάτω. Οι φλέβες είναι σαφώς καθορισμένες, έτσι η επιφάνεια του φύλλου μοιάζει με πάπλωμα.
Σερνμένος πριόνι
Πύλα Ασημί
Αυτή η ποικιλία έχει πολλά ονόματα: Silver, Kadje ή Kadiera. Αυτό το λουλούδι ανήκει σε θαμνώδη φυτά με όρθια, έντονα διακλαδισμένα στελέχη, το μέσο ύψος των οποίων φτάνει τα 40 cm.
Τα ωοειδή φύλλα μπορούν να μεγαλώσουν έως 20 εκατοστά και πλάτος έως 5 εκατοστά. Οι άκρες τους είναι ελαφρώς κυματιστές και η άκρη είναι έντονα μυτερή. Η πλάκα είναι λεία και ελαφρώς γυαλιστερή στην αφή.
Πύλα Ασημί
Λιβανέζικη Πύλα
Αυτή η ποικιλία ανήκει σε αμπελώνα φυτά.Οι καφέ βλαστοί του λιβανέζικου πριονιδιού σέρνονται κατά μήκος του εδάφους και δημιουργούν ένα πυκνό χαλί. Τα φύλλα ωαρίων μεγαλώνουν σε μεγάλο αριθμό στους βλαστούς. Η άνω επιφάνειά τους είναι ασημί πράσινο και η κάτω είναι ανοιχτό πράσινο.
Λιβανέζικη Πύλα
Κατ 'οίκον φροντίδα
Το πλεονέκτημα του πριονιού ως εσωτερικού λουλουδιού είναι η ανεπιτήδευτη λειτουργία του. Ανεξάρτητα από τον τύπο, το φυτό ριζώνεται καλά σε σχεδόν οποιοδήποτε διαμέρισμα. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε γλάστρα, σε βάση ή σε κρεμαστή γλάστρα. Σοβαρά λάθη στη φροντίδα μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο του λουλουδιού, αλλά μικρές αποκλίσεις με τις συστάσεις δεν θα επηρεάσουν την εμφάνιση και την ενεργό ανάπτυξή του.
Έλεγχος φωτισμού και θερμοκρασίας
Ο καλός φωτισμός είναι μία από τις βασικές προϋποθέσεις για τη διατήρηση των λουλουδιών ζωντανών. Η Pilea αρέσει το έντονο φως, αλλά πρέπει να διαχέεται. Οι άμεσες ακτίνες υπεριώδους ακτινοβολίας μπορεί να είναι καταστροφικές για αυτήν. Το καλύτερο μέρος για να το τοποθετήσετε στο σπίτι θα είναι τα παράθυρα που βλέπουν στη δυτική ή ανατολική πλευρά.
Στη ζεστή εποχή, το δοχείο μπορεί να βγει έξω, αλλά πρέπει να βεβαιωθείτε ότι αυτό το μέρος είναι σκιασμένο. Το χειμώνα, όταν υπάρχει έλλειψη φωτός, συνιστάται να ανάψετε επιπλέον φωτισμό. Διαφορετικά, τα φύλλα μπορεί να αλλάξουν χρώμα σε πιο σκούρο.
Στα διαμερίσματα της πόλης, διατηρείται περίπου η ίδια θερμοκρασία αέρα όλο το χρόνο, έτσι το θερμοφιλικό πριόνι αναπτύσσεται και ανθίζει ενεργά ακόμη και το χειμώνα. Η βέλτιστη θερμοκρασία για αυτό θεωρείται 25 ° C. Υπάρχουν εξαιρέσεις, για παράδειγμα, πριόνια με μικρά φύλλα, για τα οποία η θερμοκρασία του αέρα μπορεί να μειωθεί στους 10-15 ° C.
Χαρακτηριστικά υγρασίας και άρδευσης
Δεν απαιτείται αυστηρός έλεγχος του επιπέδου της υγρασίας του αέρα. Ο αέρας στα διαμερίσματα είναι αρκετά κατάλληλος για τη ζωή των λουλουδιών. Η καλοκαιρινή ζέστη σε περιοχές με χαμηλή υγρασία πρέπει να αναφέρεται ως εξαίρεση. Για να αποφευχθεί η ξήρανση, οι χώροι πρασίνου πρέπει να υγραίνονται. Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους:
- εγκατάσταση συσκευών υγραντήρα ·
- εγκατάσταση κοντέινερ με βρύα σε κοντινή απόσταση ·
- εγκατάσταση μικρών δοχείων με νερό στο περβάζι.
Δεν συνιστάται ενυδάτωση από ένα μπουκάλι ψεκασμού, καθώς μετά από τέτοιες διαδικασίες τα φύλλα χάνουν την ελκυστικότητά τους.
Κατά το πότισμα, πρέπει να τηρείται η ακόλουθη αρχή: η υγρασία του εδάφους πρέπει να είναι κάτω από το μέσο όρο. Όλοι οι τύποι αυτών των θάμνων και γρασιδιών ανέχονται καλά την ήπια ξηρασία. Η συχνότητα του ποτίσματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρυθμό ξήρανσης του εδάφους.
Κλάδεμα και αναφύτευση
Η ταχεία ανάπτυξη των κλαδιών μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός ότι χωρίς τακτικό κλάδεμα, ο θάμνος θα χάσει τις διακοσμητικές του ιδιότητες και θα μετατραπεί σε μια μπάλα από μπερδεμένους βλαστούς. Το κλάδεμα πραγματοποιείται τακτικά καθώς μεγαλώνουν τα κλαδιά. Τα κομμένα μοσχεύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επόμενη φύτευση.
Η ιδιαιτερότητα όλων των τύπων πυλαίας είναι ότι εκφυλίζονται γρήγορα. Με την πάροδο του χρόνου, οι βλαστοί μεγαλώνουν και τα φύλλα τους είναι όλο και λιγότερο. Αυτό οδηγεί στην απώλεια της ελκυστικότητας του θάμνου. Για να αποφευχθεί αυτό, με τον επόμενο τσίμπημα, τα κομμένα μέρη πρέπει να ριζωθούν και να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη νέων βλαστών. Χάρη σε αυτήν την προσέγγιση, το εργοστάσιο θα ανανεωθεί αόρατα.
Πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα και σπόρους
Όλα τα είδη αυτής της καλλιέργειας αναπαράγονται με δύο τρόπους.
- Με τη βοήθεια μοσχευμάτων. Φρεσκοκομμένοι βλαστοί χρησιμοποιούνται για τη μεταφύτευση της παλέτας. Το μήκος του κλαδιού πρέπει να είναι περίπου 10 εκ. Ταυτόχρονα, πρέπει να υπάρχουν δύο ή τρία ζεύγη φύλλων σε αυτό. Μπορείτε να βάλετε τα κομμένα μέρη στο νερό για αρκετές ημέρες, ή μπορείτε να το σκάψετε αμέσως στο έδαφος.Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα μοσχεύματα ριζώνουν καλά και γρήγορα. Όταν συμβεί αυτό, είναι καλύτερο να τοποθετήσετε το δοχείο σε δροσερό μέρος για 10-14 ημέρες.
- Με τη βοήθεια των σπόρων. Εάν επιλεγεί αυτή η μέθοδος πολλαπλασιασμού, οι σπόροι πρέπει να αγοραστούν από εξειδικευμένο κατάστημα. Στο σπίτι, όταν ανθίζουν, δεν μπορούν να ωριμάσουν μέχρι το τέλος. Οι έτοιμοι σπόροι πασπαλίζονται με τύρφη και άμμο λίγο και καλύπτονται με μεμβράνη ή γυαλί στην κορυφή. Βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση μέχρι τη βλάστηση (αυτό διαρκεί περίπου τέσσερις εβδομάδες). Τα φυτά τοποθετούνται σε γλάστρες και ποτίζονται τακτικά.
Ασθένειες και παράσιτα
Ορισμένες ασθένειες αυτών των χώρων πρασίνου προκαλούνται από ακατάλληλη φροντίδα.
- Η εμφάνιση ξηρών φύλλων δείχνει ανεπαρκές πότισμα και έλλειψη υγρασίας.
- Μαλακά στελέχη, μαυρίσματα και μαραμένα φύλλα εμφανίζονται συχνά με υπερβολική υγρασία. Η λύση στο πρόβλημα θα είναι πιο σπάνιο πότισμα.
- Διαφανή φύλλα. Τέτοιες αλλαγές συμβαίνουν σε έντονο φως.
- Το σκοτάδι των φύλλων και οι ξηρές περιοχές του φυτού συμβαίνουν μερικές φορές απουσία της σωστής ποσότητας του ήλιου.
- Εάν εμφανιστεί κίτρινο ή καφέ σημείο στο φύλλο, αυτό υποδηλώνει ηλιακό έγκαυμα.
Μπορείτε να λύσετε αυτό ή αυτό το πρόβλημα εάν φροντίσετε το λουλούδι, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις συστάσεις.
Τα ακάρεα αράχνης, τα θρίπες και τα έντομα κλίμακας θεωρούνται παράσιτα που είναι επικίνδυνα για το φυτό.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά φροντίδας, όλες οι ποικιλίες πυλαίας συνιστώνται συχνά για αρχάριους ανθοκόμους, καθώς και για εκείνους τους ανθρώπους που δεν μπορούν να αφιερώσουν πολύ χρόνο στη φροντίδα των πρασίνων χώρων.
