Καφέ φύλλα σε ένα αχλάδι - αιτίες και θεραπεία

Παρατηρώντας τα καφέ φύλλα στο αχλάδι, ο κηπουρός πρέπει πρώτα να κόψει και να κάψει τις κατεστραμμένες περιοχές του δέντρου και στο μέλλον να αποκτήσει φυτά με ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα που μπορεί να πολεμήσει για μια θέση στον ήλιο. Αυτοί οι εμπειρογνώμονες περιλαμβάνουν τους Severyanka, Favorite Klappa και Marble.

Γιατί τα φύλλα αχλαδιών γίνονται καφέ

Σκούρα καφέ μικρά στίγματα, τα οποία με την πάροδο του χρόνου μπορούν να γίνουν καφέ ή μαύρα, και στη συνέχεια να εξαπλωθούν πάνω στη λεπίδα των φύλλων, στις περισσότερες περιπτώσεις αποδεικνύονται παρασιτικοί μύκητες. Η λοίμωξη επηρεάζει όχι μόνο το φύλλωμα, αλλά και τα φρούτα και τη νέα ανάπτυξη. Ελλείψει κατάλληλης φροντίδας, τα άρρωστα φύλλα πέφτουν και τα φρούτα παραμορφώνονται και χάνουν τη γεύση τους.

Το αχλάδι Severyanka είναι άνοσο στις ασθένειες

Το μόσχευμα δεν είναι συμβατό με το απόθεμα

Ασυμβατότητα μεταξύ scion και rootstock - μη μολυσματική βλάβη. Εξωτερικά, αυτή η ασυμβατότητα εκδηλώνεται ως νανισμός των επίγειων τμημάτων των φυτών. Στον κορμό, στον τόπο όπου το φυτό εμβολιάστηκε, εμφανίζεται ένα άμορφο πάχυνση. Εάν αυτή η περιοχή καθαριστεί από φλοιό, μπορεί να παρατηρηθεί μια μαύρη νεκρωτική γραμμή και οι ιστοί του εσωτερικού μέρους του scion επηρεάζονται από νέκρωση. Το φύλλωμα ενός ακατάλληλου εμβολιασμένου αχλαδιού διαφέρει από ένα υγιές φυτό σε μέγεθος - το μέγεθός του είναι αισθητά μικρότερο από αυτό ενός πλήρους δέντρου.

Οι ιογενείς ασθένειες των αχλαδιών και η θεραπεία τους

Το αχλάδι είναι επιρρεπές σε μονολίωση, κυτταροσπόρωση, καφέ κηλίδα, ωίδιο, γαλακτώδη λάμψη, μύκητα με αιθάλη, σκουριά από φύλλα. Τα πιο επικίνδυνα είναι η ασθένεια του μωσαϊκού και η λεγόμενη σκούπα της μάγισσας.

Μονολίωση

Οι αιτιολογικοί παράγοντες της μονολιώσεως είναι οι μύκητες Monilia fructigena και Monilia cinerea. Ένα άλλο όνομα για την ασθένεια είναι η σήψη των φρούτων.

Αχλάδι που επηρεάζεται από μονολίωση

Τα φρούτα που επηρεάζονται από μονολίωση καλύπτονται με μικρά καφέ σημεία. Σταδιακά αυξάνεται, οι κηλίδες απλώνονται σε ολόκληρη την επιφάνεια του καρπού. Κατά τη διάρκεια της περιόδου των βροχών, μυκητιακά σπόρια σχηματίζονται στις πληγείσες περιοχές, παρόμοια με μικροσκοπικά μαξιλάρια λευκών-κίτρινων, γκρίζων ή τέφρας.

Κατά τη διάρκεια ξηρών περιόδων, όταν η θερμοκρασία του αέρα είναι πολύ υψηλή ή χαμηλή, τα σπόρια δεν σχηματίζονται και τα μολυσμένα φρούτα γίνονται μπλε-μαύρο. Κατά τη διάρκεια της επαφής των ασθενών φρούτων με υγιείς περιοχές του δέντρου, η ασθένεια εξαπλώνεται γρήγορα κατά μήκος των κλαδιών και διεισδύει σε υγιή φρούτα. Ένα δέντρο που πάσχει από αυτή την ασθένεια χάνει ένα σημαντικό μέρος της συγκομιδής του, οι ταξιανθίες του πεθαίνουν και η νέα ανάπτυξη πεθαίνει.

Κυτοσπόρωση

Η σποραγγεία της κυτοσπόρωσης εμφανίζεται ως μικρός φυματίωση ή εξογκώματα. Η ασθένεια επηρεάζει το φλοιό ενός δέντρου.Οι πληγείσες περιοχές αλλάζουν χρώμα - γίνονται κοκκινωπές και στεγνώνουν με την πάροδο του χρόνου.

Καφέ σημείο

Η καστανή κηλίδα ή η φυλλοσύνθεση επηρεάζει κυρίως τις μηλιές Εάν ο κηπουρός δεν αναλάβει δράση, η ασθένεια θα εξαπλωθεί σε όλη την περιοχή. Εμφανίζεται στα μέσα Ιουνίου: το φύλλωμα του προσβεβλημένου δέντρου γίνεται καφέ σε σημεία.

Ωίδιο

Μια άλλη ασθένεια που σπάνια προσβάλλει αχλαδιές. Ένα μήλο με ωίδιο μπορεί να δει σε μια μηλιά. Οι βλαστοί και το φύλλωμα του φυτού καλύπτονται με λευκή σκόνη - σπόρια και μυκήλιο. Ως αποτέλεσμα, οι ασθένειες περιοχές στεγνώνουν. Τα λουλούδια που επηρεάζονται από το ωίδιο γίνονται παραμορφωμένα και χάνουν τις ωοθήκες τους. Το μυκήλιο μπορεί να αδρανοποιηθεί σε μολυσμένους βλαστούς.

Γαλαξία

Η αιτία της εμφάνισης της νόσου είναι η βλάβη σε δέντρα που δεν έχουν υποστεί τον σκληρό χειμώνα. Πρώτον, το φύλλωμα του άρρωστου δέντρου καλύπτεται με μια ασημί απόχρωση. Στο επόμενο στάδιο, ο θάνατος των ιστών συμβαίνει και στη συνέχεια το φύλλωμα γίνεται εύθραυστο και στεγνώνει αργά. Ο κορμός και τα κλαδιά ενός αχλαδιού, που επηρεάζονται από μια γαλακτώδη λάμψη, αποκτούν σκούρο χρώμα.

Μύκητας με αιθάλη

Οι ασθένειες του αχλαδιού καλύπτονται με μαύρη άνθιση. Ο μύκητας με αιθάλη επηρεάζει την επιφάνεια του φυλλώματος, των βλαστών και των φρούτων.

Σίκαλη στα φύλλα

Η ασθένεια εκδηλώνεται ως πορτοκαλί-σκοτεινό σημείο φυλλώματος και φρούτων. Τα δέντρα που γειτνιάζουν με αρκεύθου, ο αιτιολογικός παράγοντας της "σκουριάς", είναι τα πρώτα που αρρωσταίνουν.

Σίκαλη σε ένα φύλλο αχλαδιού

Μωσαϊκή ασθένεια

Η πιο επικίνδυνη ιογενής ασθένεια. Εμφανίζεται ως γωνιακό, ανοιχτό κίτρινο και ανοιχτό πράσινο κηλίδες. Συχνά, ο κηπουρός ανακαλύπτει μωσαϊκό όταν τα αχλάδια είναι ώριμα. Το δέντρο μολύνεται με τον ιό κατά τον εμβολιασμό.

Η σκούπα της μάγισσας

Εκφράζεται στην ανάπτυξη μεγάλου αριθμού "άγριων" λεπτών βλαστών στα κλαδιά του δέντρου. Μεγαλώνοντας, σχηματίζουν έναν πυκνό, στρογγυλεμένο σχηματισμό. Η σκούπα της μάγισσας αναφέρεται σε ανίατες ασθένειες, τα δέντρα που επηρεάζονται από αυτήν πρέπει να ξεριζωθούν και να καούν.

Χημική επεξεργασία

Η θεραπεία δέντρων με χημικά είναι ο γρηγορότερος τρόπος για την προστασία του κήπου από ιογενείς ασθένειες και εισβολές παρασίτων στον κήπο.

Η καταπολέμηση της μονολιώσεως περιορίζεται στη θεραπεία αχλαδιών με μυκητοκτόνα στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου. Διεξάγονται διάφορες διαδικασίες με διάστημα 1-2 εβδομάδων. Οι ειδικοί προτείνουν εναλλακτικά παρασκευάσματα ή χρήση διαφορετικών τύπων μυκητοκτόνων για κάθε επόμενη θεραπεία.

Η πρόληψη της κυτοσπόρωσης συνίσταται στη συλλογή και καύση πεσμένων φύλλων. Τα φρούτα που προσβάλλονται από την ασθένεια αποπλένονται και απορρίπτονται σαν φύλλωμα. Οι μολυσμένες περιοχές του δέντρου απολυμαίνονται με θειικό χαλκό και υποβάλλονται σε επεξεργασία με πηλό αναμεμιγμένο με μουλεϊν.

Το καφέ σημείο θεραπεύεται ψεκάζοντας το δέντρο με υγρό Bordeaux ή οξυχλωριούχο χαλκό.

Η καταπολέμηση του ωιδίου μειώνεται στην καταστροφή των πεσμένων ασθενών φυλλώματος και βλαστών. Την άνοιξη, κατά την περίοδο σχηματισμού οφθαλμών, το δέντρο ψεκάζεται με παρασκευάσματα "Fundazol" ή που περιέχουν θείο. Για 10 λίτρα νερού, πάρτε 50-100 γραμμάρια χρημάτων. Σε ζεστό και υγρό καιρό, η θεραπεία επαναλαμβάνεται αμέσως μετά το τέλος της περιόδου ανθοφορίας.

Ένα φύλλο αχλαδιού που προσβάλλεται από ωίδιο

Για την καταπολέμηση της γαλακτώδους λάμψης, χρησιμοποιείται επίδεσμος ρίζας και φύλλου με ουρία, ενώ ψεκάζετε το δέντρο με έγχυση φλούδας κρεμμυδιού. Τα κλαδιά που προσβάλλονται από την ασθένεια αφαιρούνται και καίγονται. Εάν τα μέτρα που λαμβάνονται δεν βοηθούν, το δέντρο ξεριζώνεται.

Ο ψεκασμός θα βοηθήσει στην εξάλειψη του μύκητα με αιθάλη:

• διάλυμα 5 g θειικού χαλκού, 150 g σαπουνιού και 10 λίτρα νερού.
• Υγρό διάλυμα Bordeaux.
• οξυχλωριούχο χαλκό.

Η πρόληψη συνίσταται στην πρόληψη της υπερβολικής υγρασίας του εδάφους και στην αραίωση της κορώνας, ειδικά σε εκείνα τα μέρη όπου λειτουργεί.

Τα φρούτα και το φύλλωμα των αχλαδιών που επηρεάζονται από τη σίκαλη πρέπει να καίγονται.Η πρόληψη της νόσου συνίσταται στη θεραπεία με διάλυμα 1% υγρού Bordeaux (που πραγματοποιείται στην αρχή της περιόδου σχηματισμού λουλουδιών και μετά το τέλος της ανθοφορίας). Τον Σεπτέμβριο-Νοέμβριο, τα πεσμένα φύλλα και τα άρρωστα φρούτα καίγονται. Κάντε το ίδιο με τους βλαστοί που επηρεάζονται. Στα τέλη του φθινοπώρου, ένα δέντρο που στερείται εντελώς φυλλώματος ψεκάζεται με ένα διάλυμα 700 g ουρίας και 10 λίτρων νερού.

Η πρόληψη της ασθένειας που είναι γνωστή ως "σκούπα μάγισσας" οφείλεται στην απόρριψη αμφίβολων φυτωρίων και στην απολύμανση εργαλείων κήπου. Οι έμπειροι κηπουροί προτείνουν:

• αποτρέψτε τη διαρροή του χυμού ασθενών φυτών στο περιβάλλον.
• το φθινόπωρο, κλαδέψτε τα δέντρα που αγγίζουν η σκούπα της μάγισσας, αφού έχουν κοπεί τα κλαδιά των υγιών δέντρων.
• μην φυτεύετε αμφίβολα μοσχεύματα σε προφανώς υγιή δέντρα.

Το αχλάδι στερείται φωσφόρου

Ο φωσφόρος χρησιμοποιείται για τη διατροφή του ριζικού συστήματος. Αυτό το στοιχείο δεν είναι λιγότερο σημαντικό από το κάλιο και το άζωτο. Ένα δέντρο που δεν έχει φωσφόρο δεν πετάει τους οφθαλμούς του για μεγάλο χρονικό διάστημα και αργά αρχίζει να ανθίζει με σπάνια λουλούδια, το ριζικό του σύστημα δεν μεγαλώνει. Οι καρποί ενός αχλαδιού, χωρίς φωσφόρο, έχουν ξινή γεύση.

Φύλλο αχλαδιού χωρίς φώσφορο

Το φύλλωμα των αχλαδιών και των μηλιάς, χωρίς φώσφορο, αναπτύσσεται πολύ αργά, μπορεί να κυρτωθεί και να εξασθενίσει. Τα παλιά φύλλα αποκτούν μια σκιά από χάλυβα (μερικές φορές χάλκινο) και με την πάροδο του χρόνου γίνονται ανώμαλα, καλύπτονται με σκοτεινές, ελαφριές και κιτρινωπές κηλίδες. Οι καρποί ενός δέντρου που στερείται φυσιολογικής διατροφής πέφτουν πριν ωριμάσουν.

Οι ζωοτροφές που περιέχουν φωσφόρο περιλαμβάνουν υπερφωσφορικά, οστεάλευρα και φωσφορικά άλατα. Τα λιπάσματα εφαρμόζονται κατά την εκσκαφή εδάφους την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Το καλοκαίρι, από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο, οι κηπουροί ψεκάζουν φύλλα αχλαδιού με υδατο-μεταλλικά διαλύματα αμμόφων, διαμόμφων, αμμόφωνων, διαμόμφων ή αναλόγων των αναφερόμενων φαρμάκων.

Υπερβολική ασβέστη

Η υπερβολική ασβεστοποίηση του εδάφους οδηγεί σε προσωρινή περίσσεια ασβεστίου, ως αποτέλεσμα της οποίας η σίτιση με άλλα θρεπτικά συστατικά δεν δίνει αποτελέσματα. Ο ασβέστης εφαρμόζεται στο έδαφος μία φορά - πριν από την έναρξη του κήπου. Τις περισσότερες φορές, οι κηπουροί χρησιμοποιούν αλεσμένο δολομίτη αλεύρι ή ασβεστόλιθο αναμεμιγμένο με χώμα που προορίζεται για την πλήρωση στο λάκκο φύτευσης.

Ο καμένος ασβέστης χρησιμοποιείται για τη διατροφή βαρέων εδαφών, τα οποία θεωρούνται ακατάλληλα για φύτευση οπωρώνα. Η συνιστώμενη δόση για μία σίτιση είναι 2,5 kg ουσίας ανά 10 τετραγωνικά. μέτρα εδάφους. Η πρώτη θεραπεία πραγματοποιείται πριν από την τοποθέτηση του κήπου και η δεύτερη 3-5 χρόνια μετά τη φύτευση των δέντρων.

Υπάρχουν καφέ φύλλα στο αχλάδι: τι να κάνετε, πώς να το θεραπεύσετε

Το αχλάδι του κήπου επηρεάζεται από μολυσματικές ασθένειες όπως η πυρκαγιά, η βακτηρίωση, ο καρκίνος των ριζών. Με ένα βακτηριακό έγκαυμα, η λοίμωξη, που εξαπλώνεται μέσω των αρτηριακών αγγείων, εισέρχεται στο χυμό του φυτού, το οποίο οδηγεί στο θάνατο των ιστών και στο θάνατο. Τα προσβεβλημένα δέντρα πρέπει να κοπούν και να καούν.

Το φύλλωμα και τα λουλούδια του προσβεβλημένου αχλαδιού αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά. Η συχνότητα της διαδικασίας είναι 1 φορά κάθε 5 ημέρες. Τα νεκρά τμήματα της κορώνας κόβονται και τα εργαλεία κήπου απολυμαίνονται με διάλυμα βορικού οξέος. Ολοκληρώνοντας τα βήματα που μόλις αναφέρθηκαν, ο κηπουρός θα αποτρέψει την επανεμφάνιση παθογόνων βακτηρίων.

Βακτηρίωση σε αχλάδι

Η βακτηρίωση που έχει εξαπλωθεί στο αχλάδι μπορεί να επηρεάσει τα κοντινά μήλα και τους άγριους κραταίγους. Τα χαρακτηριστικά σημεία της νόσου σκουραίνουν τις άκρες του νεαρού φυλλώματος.Με την πάροδο του χρόνου, σκοτεινές περιοχές απλώνονται στις λεπίδες, τους μίσχους και τους μίσχους.

Η καταπολέμηση της βακτηρίωσης συνίσταται στο συστηματικό κλάδεμα των ασθενών βλαστών κατά 30-40 εκ. Εάν ο κηπουρός κατάφερε να κόψει τις πληγείσες περιοχές προτού τα βακτήρια διεισδύσουν στο μητρικό κλαδί ή τον κορμό του δέντρου, η ασθένεια θα σταματήσει. Η επιφάνεια των κομμένων κλαδιών και των εργαλείων κήπου πρέπει να απολυμανθεί με θειικό χαλκό (3%). Τα θετικά αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν με ψεκασμό των τομών με υγρό Bordeaux (1%). Οι κομμένες περιοχές του δέντρου πρέπει να καίγονται.

Οι ειδικοί προτείνουν απολύμανση δύο σταδίων:

• Θεραπεία των νεφρών πριν διογκωθούν.
• Επεξεργασία κλάδων 10 ημέρες μετά το τέλος της περιόδου ανθοφορίας.

Καρκίνος ρίζας

Η ασθένεια αναπτύσσεται υπό την επίδραση παρασιτικών βακτηρίων. Το χαρακτηριστικό του είναι ο πολλαπλασιασμός του ριζικού ιστού ή του κολάρου ρίζας.
Οι σχηματισμένες αναπτύξεις, μερικές φορές φτάνοντας στο μέγεθος της γροθιάς ενός ενήλικα, προκαλούν παραβίαση της παροχής νερού στις ρίζες και του θανάτου τους. Ως αποτέλεσμα, το φυτό αρχίζει να στεγνώνει και πεθαίνει.

Οι βακτηριακοί παράγοντες που προκαλούν τον καρκίνο της ρίζας ζουν στο έδαφος και διεισδύουν στο ριζικό σύστημα μέσω μηχανικών βλαβών που εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια μιας συλλογής, μεταμόσχευσης φυτωρίων ή μετά από επιδρομή από τρωκτικά.

Καρκίνος ρίζας αχλαδιού

Η πρόληψη της νόσου συνίσταται στην απόρριψη κατεστραμμένων φυτωρίων και την απολύμανση αμφίβολων φυταρίων (το ριζικό σύστημα των φυτών βυθίζεται σε διάλυμα 1% θειικού χαλκού για αρκετά λεπτά).

Λαϊκές θεραπείες για την καταπολέμηση των ασθενειών των αχλαδιών

Οι έμπειροι κηπουροί συνδυάζουν παραδοσιακές προληπτικές διαδικασίες και μεθόδους θεραπείας δέντρων με παραδοσιακές συνταγές ιατρικής:

• η μονιλίωση (σάπωση φρούτων) θεραπεύεται με διάλυμα ιωδίου - 20 ml πρέπει να αραιώνονται σε 2 λίτρα νερού.
• Για την καταπολέμηση των μυκητιασικών λοιμώξεων, πρέπει να προστεθούν 2 λίτρα νερού κιτρικού οξέος (100 g) και θειικού σιδήρου (50 g). Χρησιμοποιείται ως προληπτικός και θεραπευτικός ψεκασμός.
• Το πικραλίδα αφέψημα χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση των αφιδών. Ένα κιλό ψιλοκομμένο μίσχο χύνεται με 2 λίτρα νερό, εγχύεται για μια μέρα και βράζει. Στη συνέχεια, προσθέστε 2 κεφαλές θρυμματισμένου σκόρδου. Μετά την πλήρη ανάμιξη των συστατικών, φιλτράρετε την έγχυση και ανακατέψτε με έναν κάδο νερού στον οποίο αραιώνεται το πράσινο σαπούνι (30 g).
• την άνοιξη, τα αχλάδια επεξεργάζονται με ένα προϊόν που παρασκευάζεται από 20 λίτρα νερού, 2 κιλά ψιλοκομμένες πατάτες (εγχύεται για 4 ώρες και φιλτράρεται) και 2 κουταλιές της σούπας υγρό σαπούνι. Η προκύπτουσα λύση μπορεί να τρομάξει τα παράσιτα και να αποτρέψει ασθένειες.
• ο κήπος υποκαπνίζεται με μείγμα από άχυρο και σκόνη καπνού. Τα συστατικά αναμιγνύονται, συσσωρεύονται και καίγονται. Ο καπνός που προέρχεται από αυτό το μείγμα είναι επιβλαβής για τα έντομα, ειδικά για το άκαρι και το μυρμήγκι.

Άλλοι λόγοι για τους οποίους τα φύλλα αχλαδιών γίνονται μαύρα

Το φύλλωμα μπορεί να γίνει καφέ όχι μόνο λόγω ασθένειας. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που σχετίζονται με την κατάσταση του εδάφους στον κήπο, καθώς και τα παράσιτα.

Υψηλός πίνακας υπόγειων υδάτων, πλημμύρες

Η απλούστερη μέθοδος για τη μείωση του υδροφόρου ορίζοντα είναι η ενσωμάτωση επιφανειακής αποστράγγισης άμμου κατά τη διάρκεια εποχιακών πλημμυρών και η κατασκευή συστήματος αποχέτευσης με τη μορφή υδρορροών όταν το υδάτινο νερό είναι συνεχώς υψηλό.

Το αχλάδι φυτεύεται βαθιά

Εάν το ριζικό κολάρο ενός αχλαδιού εμβαθύνει στο έδαφος, πρέπει να ξεφλουδιστεί. Μια εσοχή πρέπει να σκάβεται γύρω από τον κορμό. Χάρη σε αυτόν, το κολάρο ρίζας θα είναι πάντα ανοιχτό. Περιοδικά, αυτό το τμήμα του κορμού μπορεί και πάλι να καλυφθεί με σβόλους της γης. Το καθήκον του κηπουρού είναι να παρακολουθεί την κατάστασή του, ειδικά μετά από βροχή. Υγρό χώμα κολλημένο στο κολάρο της ρίζας θα προκαλέσει σήψη.

Οι έμπειροι κηπουροί ενισχύουν την τρύπα που σκάβεται γύρω από το κολάρο της ρίζας με χοντρά τεμάχια ξύλου, έτσι ώστε οι άκρες των σανίδων να ανέρχονται τουλάχιστον 6 cm πάνω από το επίπεδο του εδάφους. Το συνολικό μέγεθος της εκσκαφής περιοχής πρέπει να είναι 140-160 cm.

Προληπτική θεραπεία αχλαδιών από παράσιτα και ασθένειες την άνοιξη και το φθινόπωρο

Το Fruit Moth είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους εχθρούς των αχλαδιών. Οι προνύμφες του σκώρου τρέφονται με σπόρους ποικιλιών πρώιμης ωρίμανσης. Η καταπολέμηση του παρασίτου μειώνεται στον έγκαιρο ψεκασμό δέντρων με φυτοφάρμακα και οργανοφωσφορικά συστατικά, σκάβοντας το έδαφος στην περιοχή των κύκλων που βρίσκονται κοντά στον κορμό.

Η πεταλούδα hawthorn, το σκουλήκι και το σκουλήκι φύλλων προτιμούν το φύλλωμα και το πριονίδι τρέφεται με ώριμα φρούτα. Το άκαρι της χοληδόχου είναι εξίσου επικίνδυνο για τα φυτά και τους ανθρώπους.

Άκαρι

Ο κανονικός ψεκασμός θα βοηθήσει στην προστασία του δέντρου από εισβολές παρασίτων στον κήπο:

• Ανοιξη. Πραγματοποιείται πριν από την άνθιση των μπουμπουκιών.
• Ψεκασμός νεαρού φυλλώματος. Τα κλαδιά που είναι ήδη μολυσμένα με παράσιτα αφαιρούνται και καίγονται πριν τον ψεκασμό.

Ο ψεκασμός με βιομηχανικά εντομοκτόνα πραγματοποιείται σε γυαλιά και γάντια.

Το έδαφος στο οποίο φυτεύονται τα αχλάδια δεν πρέπει να είναι πολύ υγρό. Η υπερβολική υγρασία οδηγεί στην ανάπτυξη μυκητιασικών λοιμώξεων. Αφού κόψει τα κατεστραμμένα κλαδιά, ο κηπουρός πρέπει να τα κάψει. Όλα τα αμφισβητήσιμα μέρη του δέντρου υπόκεινται σε ανακύκλωση.