Γιατί φεύγει μια μπούκλα και τι να κάνει
Περιεχόμενο:
Η μηλιά είναι ένα από τα πιο δημοφιλή δέντρα στο καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι, το οποίο ευχαριστεί με ώριμα φρούτα κάθε χρόνο. Πολλοί κηπουροί αντιμετωπίζουν το γεγονός ότι τα φύλλα της μηλιάς μπούκλες. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να εκδηλωθεί όχι μόνο σε ενήλικες, αλλά και σε νεαρά ροδάκια. Αυτό το άρθρο θα σας βοηθήσει να μάθετε γιατί τα φύλλα της μηλιάς τσακίζονται, τι πρέπει να κάνετε για να αντιμετωπίσετε αυτό το πρόβλημα.
Γιατί αφήνει μπούκλα σε μια μηλιά και στεγνώνει
Το νεαρό πράσινο φύλλωμα μπορεί ξαφνικά να αλλάξει χρώμα, να κατσαρώσει και να στεγνώσει. Για να καταλάβετε τι πρέπει να κάνετε εάν τα φύλλα μιας μηλιάς τσαλακωθούν, πρέπει να προσδιορίσετε τις αιτίες αυτής της ασθένειας. Συνήθως χωρίζονται σε 2 ομάδες:
- κακή συντήρηση του κήπου
- την εμφάνιση μολύνσεων και παρασίτων στα οπωροφόρα δέντρα.
Στριμμένα φύλλα μήλου
Ωίδιο
Κατά κανόνα, το ωίδιο μειώνεται σε νεαρά φύλλα, καθώς υπάρχει πολύς ζωτικός χυμός εκεί. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται στη μηλιά τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αξίζει να εξετάσετε προσεκτικά το δέντρο για την παρουσία πλάκας λευκού αλευριού. Εάν υπάρχει πολλή δροσιά, το φύλλωμα θα αρχίσει να στεγνώνει και να πέφτει και ο αριθμός των φρούτων θα μειωθεί σημαντικά.
Όταν τα φύλλα είναι έντονα μολυσμένα, πρέπει να χρησιμοποιούνται μυκητοκτόνες ουσίες, για παράδειγμα το Topaz. Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα φάρμακα μπορούν να τεθούν σε λειτουργία το αργότερο 4 εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή.
Υπάρχουν επίσης πολλές λαϊκές θεραπείες που αναστέλλουν την εξάπλωση της δροσιάς. Το πιο ισχυρό είναι ένα διάλυμα 1% υγρού Bordeaux που ονομάζεται "HOM". Επιτρέπεται να το χρησιμοποιείτε μόνο μετά τη συγκομιδή ή ένα μήνα πριν από τη συγκομιδή.
Κοινή αφίδα
Κοινή αφίδα στο μήλο και το αχλάδι
Η στήλη μιας συνηθισμένης αφίδας δεν είναι τόσο εύκολο να παρατηρηθεί από απόσταση. Ο βιότοπός τους μοιάζει με έναν νεαρό βλαστό που έχει τσαλακωθεί με φύλλα. Το φύλλωμα κυρτώνεται και παραμορφώνεται λόγω της απώλειας χυμών που οι αφίδες αρέσει να πίνουν. Επιπλέον, τα έντομα φέρουν λοιμώξεις, οι οποίες μερικές φορές προκαλούν το θάνατο των δέντρων.
Συνιστάται να ελέγχετε τα παράσιτα χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους. Αυτή είναι η συνήθης αποκοπή μολυσμένων περιοχών φυτών και η καταστροφή μυρμηγκιών και η θεραπεία με εντομοκτόνα.
Ρολό φύλλων σε μήλο και αχλάδι
Όταν τα νεαρά φύλλα αρχίζουν να μετατρέπονται σε σωληνάρια, και στη συνέχεια σκουραίνουν και πέφτουν στο έδαφος, αυτό είναι το έργο των κάμπιων των κυλίνδρων φύλλων. Πλημμυρίζουν το δέντρο και απελευθερώνουν μια δηλητηριώδη ουσία στα φύλλα. Ως αποτέλεσμα, μπορείτε να χάσετε τα περισσότερα χόρτα και να μείνετε χωρίς μήλα ή αχλάδια.
Οι λαϊκοί τρόποι αντιμετώπισης των κάμπιων δεν θα βοηθήσουν. Η καλύτερη επιλογή θα ήταν οι βιοπαρασκευές - "Fitoverm", "Bitoxibacillin" και "Lepidocide"). Παράλληλα, μπορείτε να συλλέξετε τους κυλίνδρους φύλλων χειροκίνητα και να καταστρέψετε τα μολυσμένα φύλλα.
Αφίδα κόκκινης χοληδόχου μήλου και αχλαδιού
Οι αφίδες της κόκκινης χοληδόχου (επίσης γνωστές ως γκρίζες αφίδες) αναγνωρίζονται γρήγορα ακόμη και σε πρώιμο στάδιο. Τα ίδια τα παράσιτα είναι μικρά και δυσδιάκριτα, αλλά οι βιότοποί τους είναι εύκολο να εντοπιστούν από τα έντονα κόκκινα εξογκώματα, καθώς και από τις στριμμένες πτυχές του φυλλώματος. Εάν η μηλιά είναι πολύ μολυσμένη, τότε τα φύλλα στεγνώνουν και πέφτουν στο έδαφος και τα φρούτα έχουν χαρακτηριστικά σημεία.
Οι μέθοδοι για την εξόντωση των αφιδών της ερυθράς χοληδόχου είναι παρόμοιες με αυτές για την καταπολέμηση κοινών ειδών εντόμων.Μπορείτε να ασπρίσετε τους κορμούς, να καθαρίσετε το δέντρο του νεκρού φλοιού, να καταστρέψετε το μολυσμένο φύλλωμα, να χρησιμοποιήσετε εντομοκτόνα ή παγίδες.
Σκώρος μήλου
Ένα άλλο επικίνδυνο παράσιτο δέντρων στον κήπο. Ο σκώρος μήλου βάζει τα αυγά του στα κλαδιά της μηλιάς, από την οποία εκκολάπτονται στη συνέχεια κάμπιες. Πρώτον, αδρανοποιούν, ροκανίζουν το φλοιό κάτω από αυτά, και την άνοιξη μετακινούνται στα φύλλα και τα καταστρέφουν από μέσα. Ως αποτέλεσμα, το φύλλωμα αρχίζει να κυρτώνεται, γίνεται καφέ και στεγνώνει.
Μετά από λίγο, οι κάμπιες είναι έξω και μπλέκουν τα φύλλα με ιστούς αράχνης. Μέσα στη φωλιά της αράχνης, κατοικούν, συλλαμβάνοντας σταδιακά όλο και περισσότερο χώρο. Εάν δεν απαλλαγείτε από το σκώρο, ολόκληρο το δέντρο θα καλυφθεί με ιστούς αράχνης και θα σταματήσει να φέρει καρπούς.
Σκώρος μήλου
Εάν υπάρχουν καφέ φύλλα με κάμπιες στη μηλιά, τα παράσιτα πρέπει να καταστρέφονται αμέσως με τον ακόλουθο τρόπο:
- Αφαιρέστε όλα τα σκοτεινά φύλλα από το δέντρο.
- Αντιμετωπίστε τη μηλιά με εντομοκτόνα.
- Συλλέξτε τα κουκούλια από τα κλαδιά με το χέρι.
Βακτηριακό έγκαυμα μήλου και αχλαδιού
Αυτή η μόλυνση εξαπλώνεται με γρήγορο ρυθμό και σε 2 χρόνια μόνο αναμνήσεις μπορούν να παραμείνουν από έναν καλό κήπο. Το πρώτο σημάδι της νόσου είναι τα καφέ λουλούδια που πέφτουν.
Τα δέντρα πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως μετά την ανίχνευση πυρκαγιάς. Τα αντιβιοτικά είναι ο κύριος βοηθός στην καταπολέμηση της λοίμωξης. Κατ 'αρχάς, πρέπει να κόψετε τα πληγέντα κλαδιά και να λιπάνετε τα κομμάτια με θειικό χαλκό. Μετά από αυτό, τα δέντρα πρέπει να ψεκάζονται με αντιβιοτικά:
- Στρεπτομυκίνη (50 μg / ml),
- Ριφαμπικίνη (50 μg / ml),
- Γενταμικίνη (50 μg / ml),
- Χλωραμφενικόλη (50 μg / ml),
- Ναλιδιξικό οξύ (20 μg / ml),
- Καναμυκίνη (20 μg / ml).
Ένα ή δύο δισκία ή αμπούλες πρέπει να αραιώνονται σε δοχείο πέντε λίτρων με νερό. Η προκύπτουσα λύση θα είναι αρκετή για 9-10 νεαρά φυτά.
Μήλο και αχλάδι
Η ψώρα είναι ένας τύπος μυκητιακής νόσου. Τα σπόρια του μεταφέρονται κατά τη διάρκεια θυελλώδους καιρού και μπορούν να μολύνουν όλα τα δέντρα στον κήπο. Η πυκνή και ψηλή βλάστηση, καθώς και οι κοπές δέντρων, είναι ευνοϊκοί παράγοντες για την εμφάνιση της ψώρα
Η λοίμωξη εκδηλώνεται ως καστανή έως ελιά στα φύλλα. Με την πάροδο του χρόνου, η ψώρα οδηγεί σε ρωγμές και αποσύνθεση, ακόμη και σε μήλα.
Κατσάρωμα στα μήλα
Μυκητοκτόνα μερικές φορές αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν την ψώρα. Αυτές οι ουσίες πρέπει να χρησιμοποιούνται αυστηρά σύμφωνα με τις οδηγίες, πριν και μετά την ανθοφορία. Εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, μπορείτε να προσθέσετε επιπλέον σίτιση. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να αραιώσετε τις ακόλουθες ουσίες σε ζεστό νερό:
- νιτρικό αμμώνιο (10g),
- θειικό αμμώνιο (10g),
- θειικό κάλιο (15g),
- νιτρικό κάλιο (15g).
Ψεκάστε το προκύπτον διάλυμα στο φύλλωμα και μετά επαναλάβετε μετά από επτά ημέρες μέχρι να εμφανιστεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ακατάλληλη φροντίδα ενός οπωρώνα μήλου
Μελετώντας το ερώτημα γιατί τα φύλλα της μηλιάς μπούκλες, θα πρέπει να αξιολογήσετε την ολοκληρωμένη φροντίδα του κήπου. Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε λιπάσματα, νερό εγκαίρως, να απομακρύνετε τα ζιζάνια, να θεραπεύσετε παράσιτα κ.λπ. Λόγω της ακατάλληλης φροντίδας, οι μηλιές υποφέρουν επίσης, καθώς τα φύλλα τους μπορούν να κατσαρώσουν και να στεγνώσουν λόγω έλλειψης νερού ή ιχνοστοιχείων.
Έλλειψη υγρασίας
Ένας άλλος λόγος που τα φύλλα μπορούν να κυρτωθούν είναι η χαμηλή ποσότητα υγρασίας στο έδαφος. Και αν υπάρχει πολύ λίγο νερό, τότε τα φύλλα θα στεγνώσουν εντελώς.
Για να αναπτυχθεί και να αναπτυχθεί σωστά η μηλιά, είναι σημαντικό να διατηρηθεί το επίπεδο υγρασίας του εδάφους κάτω από το δέντρο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα φυτά τρέφονται με διαλυμένα συστατικά. Κατά συνέπεια, εάν δεν υπάρχει υγρασία, τότε ακόμη και με μεγάλο αριθμό στοιχείων, η μηλιά δεν θα τα λάβει. Αντίθετα, όταν υπάρχει υπερβολική υγρασία, η διαδικασία σίτισης διακόπτεται και οι άκρες των ριζών αρχίζουν να σαπίζουν.
Συνιστάται να συνδυάζεται το πότισμα με τη χαλάρωση του εδάφους, καθώς το έδαφος πρέπει να περάσει καλά την υγρασία και τον αέρα.
Πότισμα της μηλιάς
Έλλειψη μικροθρεπτικών συστατικών
Τα κατσαρωμένα φύλλα μπορεί να αποτελούν ένδειξη έλλειψης στοιχείων στο έδαφος. Για παράδειγμα, εάν δεν υπάρχει αρκετό άζωτο, τότε τα φύλλα γίνονται ανοιχτόχρωμα. Ως αποτέλεσμα, το φύλλωμα γίνεται κίτρινο, κυρτώνεται και πέφτει πρόωρα.
Για να γεμίσετε γρήγορα το έδαφος με άζωτο, θα πρέπει να προσθέσετε ένα διάλυμα νιτρικού αμμωνίου (όχι περισσότερο από 20 γραμμάρια) σε αυτό. Ένα διάλυμα μισής τοις εκατό ουρίας είναι επίσης κατάλληλο για επεξεργασία. Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να ψεκάσετε όχι το ίδιο το δέντρο, αλλά τις λεπίδες των φύλλων.
Η έλλειψη φωσφόρου στο έδαφος εκδηλώνεται σε μια μηλιά με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο. Εκτός από το κατσάρωμα, τα φύλλα χάνουν το συνηθισμένο χρώμα τους και αρχίζουν να γίνονται κόκκινα. Εάν το πρόβλημα δεν επιλυθεί, τα φύλλα θα γίνουν μαύρα και θα στεγνώσουν εντελώς. Μια μικρή ποσότητα φωσφόρου είναι ένα συχνό φαινόμενο στο όξινο έδαφος, λόγω της οικονομίας της οργανικής ύλης ή της πλήρους απουσίας της.
Για να αντισταθμιστεί η ανεπάρκεια φωσφόρου, πρέπει να προστεθεί υπερφωσφορικό. Αυτό δεν βοηθά πάντα στο όξινο έδαφος, εδώ πρέπει να χρησιμοποιήσετε φωσφορικό βράχο. Τα λιπάσματα πρέπει να διαλύονται όσο το δυνατόν καλύτερα στο νερό. Και έτσι ώστε το προκύπτον διάλυμα να μην εξατμιστεί λόγω της θερμότητας, το έδαφος πρέπει να χαλαρώσει, να υγρανθεί και να σκουριάσει με χούμο μετά τη γονιμοποίηση. Για πολύ όξινα εδάφη, είναι προτιμότερο να προσθέτετε μονοφωσφορικό κάλιο εκ των προτέρων και μετά από μια εβδομάδα - το κύριο επίδεσμο.
Ασπρίζοντας τη μηλιά
Όσον αφορά την έλλειψη καλίου, τα φύλλα της μηλιάς είναι θαμπό. Παίρνουν μια αφύσικη μπλε απόχρωση και οι άκρες μπορεί να κυρτωθούν προς τα κάτω. Μετά από λίγο, ένα χείλος σχηματίζεται γύρω από τα φύλλα και γίνεται σαν βάρκα. Η ίδια η λεπίδα των φύλλων αναπτύσσεται αργά και τα φύλλα καλύπτονται με ρυτίδες.
Η έλλειψη καλίου αναπληρώνεται με τέφρα ξύλου ή θειικό ασβέστιο. Είναι καλύτερα να τα χρησιμοποιείτε ταυτόχρονα, καθώς η τέφρα είναι μάλλον ένα βοηθητικό στοιχείο που περιέχει πολλά ιχνοστοιχεία.
Με την έλλειψη ασβεστίου, τα φύλλα κυρτώνουν προς τα πάνω. Σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να προσέχετε τον περιορισμό του εδάφους. Είναι απαραίτητο να ρίξετε περίπου 2 λίτρα νερό και ρίξτε 80 γραμμάρια ασβέστη στην κορυφή. Μετά από 2-3 ημέρες, θα πρέπει να προστεθεί θειικό κάλιο κάτω από τη μηλιά και στη συνέχεια να σκουπίσει το χώμα με χούμο.
Μέτρα πρόληψης
Προκειμένου να αποφευχθεί η συστροφή των φύλλων της μηλιάς, πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών. Εναλλακτικά, ο καλός αερισμός της κορώνας μπορεί να διασφαλιστεί αραιώνοντας τα κλαδιά.
Για την πρόληψη, συνιστάται να κόβετε και να καταστρέφετε τα κατεστραμμένα κλαδιά κάθε χρόνο. Αυτό περιλαμβάνει επίσης κατάλευκα δέντρα την άνοιξη, καλύπτοντας μεγάλες περικοπές και αφαιρώντας την υπερανάπτυξη.
Η χρήση μυκητοκτόνων και εντομοκτόνων πρέπει να πραγματοποιείται έως ότου υπάρχει πιθανότητα αναπαραγωγής παρασίτων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αργότερα μια τέτοια επεξεργασία θα καταστεί αναποτελεσματική.
Θα πρέπει να θυμόμαστε για τον τρόπο ποτίσματος και σίτισης. Εάν το καλοκαίρι είναι ζεστό ή ξηρό, δεν πρέπει να ξεχάσετε να ποτίσετε και να γονιμοποιήσετε τα δέντρα εγκαίρως. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ισορροπία των εισαγόμενων ουσιών προκειμένου να αποφευχθεί η έλλειψη ή η περίσσεια συστατικών.
Πουλί σε οπωρώνα μήλου
Βοηθητικές υποδείξεις
Ένα από τα προληπτικά μέτρα είναι το κλάδεμα μήλου. Είναι σημαντικό να το κάνετε σωστά, ώστε να μην βλάψετε το ίδιο το δέντρο. Το σωστό κλάδεμα γίνεται σύμφωνα με το παρακάτω σχέδιο.
- Τα μεγάλα κλαδιά ρίχνονται πρώτα.
- Κόβονται αδύναμα και κατεστραμμένα κλαδιά.
- Στη συνέχεια, η κορυφή του κορμού αφαιρείται έως και 4 μέτρα ύψος. Αυτό σας επιτρέπει να ανοίξετε το στέμμα για το φως του ήλιου.
Φροντίστε να χρησιμοποιήσετε βερνίκι κήπου ή αντίστοιχο. Κατά τη διαδικασία εργασίας με μια μηλιά, οι κατεστραμμένες περιοχές πρέπει να αντιμετωπίζονται αμέσως.
Εάν ακολουθήσετε όλους τους κανόνες, τότε ακόμη και τα παλιά δέντρα θα αρχίσουν να αποδίδουν καρπούς και τα έντομα θα χάσουν τις ευνοϊκές τους συνθήκες.
Πρέπει να φροντίζετε τα φυτά σας και να αποτρέπετε τις ασθένειές τους. Τότε δεν θα υπάρχει λόγος για την εμφάνιση των συρρικνωμένων φύλλων, και η ίδια η μηλιά δεν θα βλάψει και θα ευχαριστήσει τον ιδιοκτήτη με μια εξαιρετική συγκομιδή.
